Wielki Pałac

Wielki Pałac leży w zakolu rzeki Menam, w samym sercu Rattanakosin – Starego Miasta Królewskiego. Na terenie zespołu pałacowego wyróżnia się dwie istotne części: świecką – w której jest wiele pomieszczeń mieszkalnych króla i jego rodziny, a także sale recepcyjne, w których przyjmował dygnitarzy i udzielał publicznych wystąpień oraz religijną – na którą składa się kompleks świątynny Wat Phra Kaeo. Wielki Pałac tak jak i Świątynia Szmaragdowego Buddy, został zbudowany w 1782 r. przez Króla Ramę I – pierwszego monarchę Dynastii Chakri. Zajmuje obszar 218 tys. m² i otoczony jest białym murem o długości około 1,900 m. Wielki Pałac był oficjalną rezydencją królów w latach 1782-1946, a Chulalongkorn (Rama V) był ostatnim monarchą, który go zamieszkiwał. Pomimo tego, że dla zwiedzających udostępnia się tylko kilka pokoi i sal, odwiedziny Pałacu Królewskiego muszą być obowiązkowym punktem każdej wycieczki do stolicy Tajlandii. Architektura Wielkiego Pałacu Królewskiego łączy w sobie dwa style: tajski oraz klasyczny, wzorowany na europejskim. Taka mieszanka tworzy naprawdę oryginalną i niezapomnianą aurę tego miejsca. Salę Tronową, czyli główną salę Pałacu rozpoznać można za sprawą olbrzymiego portretu króla Ramy V, umieszczonym tuż nad wejściem. Miejsce to nie jest niestety w całości dostępne do zwiedzania. Przy wejściu do Sali Amarinda, która jest salą publiczną, w dalszym ciągu znajdują się mocne pręty, przy których goście króla przywiązywali niegdyś swoje słonie. Sala, o której piszę, przykuwa wzrok bogatym wnętrzem. Przepych bije od każdego dostępnego oczom miejsca. W czasach współczesnych sala Amarinda nadal używana jest jako miejsce niektórych ważniejszych uroczystości państwowych.

			Lovetotravel Kontakt

Ważne: nasze strony wykorzystują pliki cookies